Not known Details About عسل روی پوست
Not known Details About عسل روی پوست
Blog Article
بافت عسل به آن اجازه می‌دهد تا یک پوشش مخاطی مانند بر روی مری ایجاد کند و باعث تسکین رفلاکس شود.
برای آب کردن این شکرک می‌توان از آب گرم استفاده کرد ولی باید توجه شود که اگر عسل با دمایی بیش از ۴۰ درجه سلسیوس گرم شود، مواد بیولوژیکی فعال آن از بین خواهد رفت.[۱۱]
خواص عسل طبیعی در طب سنتی چین نیز مورد توجه بوده است به طوری که عسل در حدود ۲۰۰۰ سال پیش در چین در درمان بسیاری از بیماری‌ها استفاده می‌شده است، که معمولا به همراه زهر زنبور، گرده گل، بره موم، ژل رویال و یا دارو‌های گیاهی دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
این صفحه آخرین‌بار در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ ساعت ۰۷:۳۷ ویرایش شده است.
کودکان تغذیه شده با عسل نسبت به گروه تغذیه شده با شکر، کمتر به بیماری‌های مختلف دچار می‌شوند که علت را می‌توان در تولید سلول‌های خونی بیشتر در این گروه دانست.
عسل حاوی مقادیر قابل توجهی از مواد معدنی مانند پتاسیم، کلسیم، منیزیم، فسفر و سدیم است.
بقراط پدر پزشکی و بنیان‌گذار طب یونان ۲۵۰۰ سال پیش در مورد عسل چنین گفته‌است: هر دارویی از مواد غذایی درست می‌شود و متعاقب آن هر غذایی نیز جانشین دارو می‌گردد، عسل پاسخگوی این دو شرط است.[نیازمند منبع]
برای اطمینان از اصالت عسل، بهتر است از تامین کنندگان معتبر خرید کنید.
۱. چهار ساعت قبل از ورزش: مصرف ۴ گرم عسل به ازای هر کیلوگرم وزن ورزشکار
این قندها به عنوان منابع انرژی سریع برای بدن عمل می کنند و به خصوص برای فعالیت های ورزشی و بالا بردن سطح انرژی بسیار مناسب هستند.
به هر حال، اگر شما تصمیم به استفاده از عسل به عنوان یک راهکار ممکن برای کاهش علائم آلرژی دارید، get more info باید از این نکات توجه کنید:
همان طور که گفتیم یکی از فواید عسل برای زنان در دوران بارداری است. مصرف عسل در دوران باراداری سبب بهبود سیستم ایمنی بدن زنان باردار می‌شود و از بروز بسیاری از بیماری‌ها در این دروان حساس جلوگیری می‌کند که در نتیجه‌ی آن سلامت جنین در این دوران است.
عسل دارای خواص ضد التهابی، آنتی باکتریایی، و آنتی آکسیدانی است که می تواند به تسکین علائم این بیماری ها کمک کند.
در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]